...و خدایی که در این نزدیکی است

         خانه ای ساختیم         سایه بانش همه عشق          زیر پا فرش غرور   

        و حصارش همه تکرار صفا     ما در این جمع لطیف    لطف و دیدار تو را می طلبیم

در بهار عشق تو شکفتم و بر دل خسته ی خویش مکرر حدیث عشق تو خواندم و بر صفحه ی ضمیر دل رخسار عشق تو دیدم

میان جمعم من، ولی دلم تنهاست       

       لبم چو گل خندان،دو دیده ام دریاست  

لبم از برون خندد،دلم از درون گرید

     ز برق چشمانم،نشان غم پیداست

چگونه می خندد گلی که پژمرده

     دل من است آن گل که از جفا مرده

ز من چه میپرسی که از چه مینالم

      همیشه میگرید دلی که افسرده

یک شب خیال چشم تو دیدیم ما به خواب

                            زان شب دگر به چشم ندیدیم خواب را

عشق تو خورشیدی است که فقط یک بار در آسمان عمرم طلوع میکند

عزیزان منتظر باشید

من سرشارم از شهرت،شهوت،عشق

شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم

ماندم تنهای تنها با غم تو

زندگی آخر سراید بندگی در کار نیست

             بندگی گر شرط باشد زندگی در کار نیست

اگر خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد

             خواهان کسی باش که خواهان تو باشد

اسم تو را خال زدم در بدنم

               تا که محفوظ بماند از نام تو در کفنم

من هستم و سکوت غم انگیزی را که به آن عشق می گویند

کاش که در سینه ما را این دل دیوانه نبود

اگر میتوانستم مجازاتت کنم از تو می خواستم: به اندازه ای که من تو را دوست دارم دوستم داشته باشی.

(هیچ بارانی رد پای خوبان را از کوچه خاطراتم نخواهد شست)

... ساکت... انگار...!

آغاز روز:

امروز روز خداست وهمه کار هايم رنگ وبوي خدايي دارد.

هر روز برکت و نعمت خدا را در زندگي ام مشاهده مي کنم.

با شور و شوقي فراوان و ايماني نيرومند بيرون مي روم تا آنچه را که بايد به دست من صورت گيرد به انجام رسانم.

 در طول روز:

تنها خدا منشا توانگري و برکت بيکران من است.روزي ام از خداست.

هم اکنون همه چيز و همه کس مرا توانگر مي سازد.

هميشه به ياد دارم خدايي ثروتمند دارم که هميشه مرا به ياد دارد.

خدا عاشق و مشتاق من است.

من  از هيچ چيز نمي ترسم زيرا خليفه خدا هستم وتمام نعمت هاي الهي از آن من است و کمتر از بهترين را نمي خواهم.

تسليم شکست نمي شوم ،با تمام نيرو ودر کمال ثبات و پايداري  به پيش مي روم  آن قدر ايستادگي مي کنم تا آرزو هاي قلبي و الهي ام را به دست آورم.

هيچ چيز منفي در زندگي  من راه ندارد زيرا مسئو ليت همه امور  با خداست.

پايان روز:

اين روز را رها مي کنم تا برود، خداي مهربان فقط خوبي هاي اين روز  را برايم نگاه مي داردو ما بقي آن نا پديد  مي شود.و براي فر دايي بهتر و زيبا تر آماده مي شوم.

من به خواب مي روم اما خداي من بيدار مي ماند تا مسا يلم را با نظم الهي حل کند ومرا به موفقيت  وشادماني و توانگري برساند.

فکر کنيم:

اگر نتوانيم به خدا که عالم وقادر مطلق است واداره تمامي اين کاينات به عهده اوست اعتماد کنيم!پس به چه کسي مي توانيم اعتماد داشته باشيم!؟

آواز عاشقانه ي ما در گلو شکست
حق با سکوت بود ، صدا در گلو شکست
ديگر دلم هواي سرودن نمي کند
تنها بهانه ي دل ما در گلو شکست
سربسته ماند بغض گره خورده در دلم
آن گريه هاي عقده گشا در گلو شکست
اي داد، کس به داغ دل باغ دل نداد
اي واي ، هاي هاي عزا در گلو شکست
آن روزهاي خوب که ديديم ، خواب بود
خوابم پريد و خاطره ها در گلو شکست
" بادا " مباد گشت و " مبادا " به باد رفت
" آيا " ز ياد رفت و " چرا " در گلو شکست
فرصت گذشت و حرف دلم ناتمام ماند
نفرين و آفرين و دعا در گلو شکست
تا آمدم که با تو خداحافظي کنم
بغضم امان نداد و خدا .... در گلو شکست